Πώς μία προσωρινή Αμερικανική στρατιωτική νίκη στην Βενεζουέλα μετατρέπεται σε μακροπρόθεσμη δημογραφική ήττα στις ΗΠΑ

 

Η κυβέρνηση Τράμπ καθημερινώς διαφημίζει την «απελευθέρωση» της Βενεζουέλας από το καθεστώς Μαδούρο. Θα την «απελευθερώσει» με τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση Ομπάμα πρωταγωνίστησε στον αγώνα για την «ελευθερία της Λιβύης»...

Αν οι ΗΠΑ ανατρέψουν τον Μαδούρο και σπείρουν το χάος, το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να έρθουν εκατομμύρια Βενεζουελάνοι στις ΗΠΑ ως πρόσφυγες. Οι ΗΠΑ θα επιτύχουν ένα déjà vu, μία Λιβύη 2.0.

Το κωμικοτραγικό είναι ότι έτσι τελειώνουν οι περισσότεροι πόλεμοι που έχουν διεξάγει οι ΗΠΑ μετά το 1945. Επενέβησαν στο Βιετνάμ, στην Κορέα, στην Κούβα, στο Ιράκ, στην Λιβύη, στον Παναμά, στην Συρία, στο Αφγανιστάν, στην Σομαλία.

Ο δυτικός συνασπισμός πάντα μισούσε την εθνική κυριαρχία ως θεμέλιο λίθο του έθνους-κράτους

 

Ο λόγος που στην Δύση επικρατεί αντιρωσσική υστερία δεν είναι η παραβίαση των Ουκρανικών συνόρων. Είναι η προσβολή στην λεγομένη rules-based order.

Δεν αντέχουν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές το ότι κάποιος αμφισβητεί την μονοκρατορία τους, και το μονοπώλιο που είχαν στις στρατιωτικές επεμβάσεις (Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Αφγανιστάν, κ.α.).

Δεν δίνουν δεκάρα για την Ουκρανική κυριαρχία. Επί δεκαετίες η εθνική κυριαρχία αποτελούσε κόκκινο πανί για το δυτικό λίμπεραλ κατεστημένο που προωθούσε την παγκοσμιοποίηση. Η δυτική παγκοσμιοποίηση έσταζε μίσος για την εθνική κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Το αφήγημα των υπερεθνικών ελίτ ήταν ότι "είμαστε ένα παγκόσμιο χωριό".

Ο πολυπολικός κόσμος πρέπει να ενισχύσει στρατιωτικώς την Βενεζουέλα με ό,τι χρειαστεί, για όσο διάστημα χρειαστεί

 

Η Βενεζουέλα είναι η πρώτη γραμμή αμύνης του πολυπολικού κόσμου. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στον δυτικό εχθρό να φτάσει στις ακτές μας.

Η Βενεζουέλα είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τον πολυπολικό κόσμο να ανατρέψει την κατάσταση στο Ουκρανικό μέτωπο. Πρέπει να μεταφέρουμε τον πόλεμο στην αυλή του εχθρού.

Οι χώρες του πολυπολικού κόσμου πρέπει να προσφέρουν στρατιωτική βοήθεια στην Βενεζουέλα δημιουργώντας ένα νέο Αφγανιστάν για τις ΗΠΑ

 

Εάν οι χώρες του πολυπολικού κόσμου δεν προσφέρουν στρατιωτική βοήθεια στην Βενεζουέλα για να αντιμετωπίσουν την εισβολή των ΗΠΑ, όπως η Δύση στήριξε την Ουκρανία, θα δείξουν αδυναμία και ότι δεν μπορούν να προξενήσουν αντίποινα στην Δύση.

Με τέτοιες συμπεριφορές το μόνον που καταφέρνουν χώρες όπως το Ιράν, η Κίνα, η Ρωσσία, η Ινδία, η Βόρειο Κορέα, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Νότιος Αφρική, είναι να προετοιμάζουν το έδαφος για την δική τους καταστροφή από φιλο-δυτικά κινήματα.

Η Δύση παρατηρεί επισταμένως τον δισταγμό που επιδεικνύει η Κίνα. Αντιλαμβάνεται ως υποτέλεια την αμυντική στάση της Ινδίας.

Ο Ηγεμονισμός ως βάση της καθημερινής αγωγής του Έλληνος πολίτου

 

Η Ηγεμονική Ιδεολογία αναφέρεται στο σύνολο των πεποιθήσεων, αξιών, εκλογικεύσεων, αξιών, συμβόλων, και κοσμοθεωριών που πρέπει να ενσωματώσει η Ελληνική κοινωνία στο συμπεριφορικό της διάγραμμα για να επιβιώσει σε έναν κόσμο αδυσώπητων γεωπολιτικών ανταγωνισμών.

Η εμπέδωση της Ηγεμονικής Κουλτούρας θα εθίσει τον Ελληνικό Λαό στον επεκτατισμό και στην αύξηση της συλλογικής ισχύος.

Ο Ελληνισμός πρέπει να σκέπτεται με όρους αιώνων, και όχι με όρους διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

         

                 

Το καλύτερο ιστορικό παράδειγμα για την σημερινή σύγκρουση Δύσεως-Ρωσσίας, είναι η σύγκρουση Ρώμης-Περσίας. Κράτησε 7 αιώνες. Οι Πέρσες παρέμειναν ένας ισχυρός αντίπαλος, αποκρούοντας με επιτυχία πολυάριθμες Ρωμαϊκές εισβολές.

Οι κύριες αιτίες της συγκρούσεως ήταν ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των buffer states, όπως η Αρμενία, και ο γεωπολιτικός αγών για την κυριαρχία στην Μέση Ανατολή.

Μεγαλύτερη σημασία από την άρνηση προσβάσεως έχει το πώς τελειώνει ένας πόλεμος

 

Η μεγαλύτερη πρόκληση για την Εθνική Αμυντική Στρατηγική της Ελλάδος δεν είναι το αν θα επιτύχει την άρνηση προσβάσεως (anti-access/area denial) στον εχθρό (Τουρκία).

Έχει καταστεί κοινοτοπία η επανάληψη της ορολογίας "άρνηση προσβάσεως" στον χώρο των ελληνόφωνων αναλυτών επειδή παπαγαλίζουν αμερικανικές αντιλήψεις.

Αλλά απ' αυτή την επιδερμική προσέγγιση λείπουν δύο βασικά στοιχεία. Η συντριπτική τιμωρία-νίκη κατά του εχθρού για την απόκτηση αποτρεπτικής φήμης, και το τελικό στάδιο του πολέμου, ήτοι πώς τελειώνει ο πόλεμος.

Η βελούδινη δικτατορία της μεταπολιτεύσεως δηώνει την Ελλάδα και πρέπει να καταστραφεί πριν καταστρέψει το Έθνος

 

Η σημερινή επέτειος, 17Νοεμβρίου, υπενθυμίζει στον Ελληνικό Λαό ότι η ανατροπή μία χούντας μπορεί να έχει ως συνέπεια της επιβολή μίας άλλης χούντας: της δικτατορίας των αυτοκτονικών ελληνόφωνων ηλιθίων.

Η χούντα των αφελληνισμένων ευρωραγιάδων που κυβερνά την Ελλάδα επί μισό αιώνα, έχει διατηρηθεί αλώβητη παρά τις πολλαπλές εθνικές προδοσίες που έχει διαπράξει.

Η Ελλάδα δεν πρέπει αφοπλιστεί για χάρη της Ουκρανίας

 

Στην αυριανή επίσκεψη του Ζελένσκυ η Ελλάδα δεν πρέπει να του δώσει ούτε ένα ποτήρι νερό. Είναι εχθρός της Ελλάδος. Ούτε πυρομαχικά, ούτε καύσιμα, ούτε όπλα, ούτε χρήματα. Ο,τιδήποτε αποστερείται το στράτευμα της Ελλάδος για να εξοπλιστεί η Ουκρανία ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία.

Για να κατευνάσουν τις εσωτερικές αντιδράσεις, οι προδότες χρησιμοποιούν το κουτοπόνηρο σόφισμα ότι τάχα τα όπλα που δίνουμε στην Ουκρανία είναι παλαιά (σχεδόν άχρηστα).

Mεγάλη Ελλάδα δεν σημαίνει επέκταση μόνον προς Ανατολάς. Σημαίνει επέκταση προς όλα τα σημεία του ορίζοντος

 

Όταν αρθρογραφούμε για την Μεγάλη Ελλάδα κάνοντας αναφορές για εδαφικές αξιώσεις προς διαφορετικά σημεία του ορίζοντος, εμφανίζονται συγκεκριμένες κατηγορίες αρνητικών σχολίων:

α) Αυτά δεν γίνονται (εννοούν ότι δεν πρέπει να διεκδικούμε), β) Ποιός θα τα κάνει αυτά (εννοούν ότι ο Ελληνικός Λαός πρέπει να περιμένει κάποιον μεσσία), γ) προτεραιότητά μας είναι η Τουρκία.

Δεν υπάρχουν προτεραιότητες στις εδαφικές αξιώσεις της Ελλάδος. Οι γεωπολιτικές ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται βάσει δικών μας προτιμήσεων. Ή είσαι έτοιμος να αδράξεις την ευκαιρία, ή την χάνεις δια παντός. Ούτε είναι δυνατόν να προβλέψουμε αν θα καταρρεύσει πρώτα ένα κράτος στην Δύση, ή στην Ανατολή, ή στον Βορρά, ή στον Νότο.

Η συνέχιση του πολέμου στο Ουκρανικό μέτωπο αποτελεί μοναδική ευκαιρία για τις αλυτρωτικές βλέψεις του Ελληνισμού στην χερσόνησο του Αίμου

 

Το θετικό με τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να ανοίξει μέτωπο διεκδικήσεων στα Βαλκάνια και να απομειώσει την ισχύ της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Αλβανίας, και της ΕΕ, διότι όλοι έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην Ουκρανία.

Η Ελλάδα δεν πρέπει να διαλέξει γεωπολιτικό στρατόπεδο βάσει καλού-κακού, δικαίου-αδίκου. Δεν πρέπει να συμμαχεί μονίμως ούτε με την Ανατολή ούτε με την Δύση, αλλά μόνον προσωρινώς. Πρέπει να ελίσσεται βάσει αλυτρωτικών αξιώσεων και εθνικών συμφερόντων.

Λόγω των εγκληματικών επιλογών που έγιναν κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η Ελλάδα δεν κατάφερε να απελευθερώσει τα υπόδουλα Ελληνικά εδάφη και τους υπόδουλους Ελληνικούς πληθυσμούς της χερσονήσου του Αίμου.

Η Ελλάς πρέπει να συγκρουστεί μετωπικώς με την Αμερικανική εξωτερική πολιτική στην Μέση Ανατολή, αλλιώς θα περικυκλωθεί από ένα δακτύλιο χαλιφάτων

                                                       

                                                               Make Al Qaeda Great Again

Αυτός είναι ο αμερικανικός τρόπος προσεγγίσεως στην εξωτερική πολιτική. Μανιχαϊστικός. Άσπρο-μαύρο. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες αποχρώσεις για τους Αμερικανούς πολιτικούς.

Προκειμένου να αναχαιτίσουν την Ιρανική επιρροή στην Συρία, υποστηρίζουν ανοικτά τα τζιχαντιστικά σουνιτικά δίκτυα αδιαφορώντας για τις μελλοντικές συνέπειες, και τις φρικαλεότητες του παρελθόντος.

Αυτή είναι η ωμή πολιτική πραγματικότητα χωρίς ωραιοποιήσεις, την οποία πεισματωδώς αρνούνται να αποδεχτούν οι ελληνόφωνες μαζορέτες του ΜΑGA.

Ο εθνομηδενιστικός "εθνικισμός" καταστρέφει τις νέες γενεές Ελλήνων

 

Στην Ελλάδα αρκετοί εθνικιστές, εθνικίζοντες, ακροδεξιοί, φασίστες, κατηγορούν τους αναρχικούς και τους αριστερούς για προδοσία, εθνομηδενισμό, κλπ.

Την ίδια στιγμή το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών υποστηρίζουν με φανατισμό τον χριστιανισμό, το ευρώ ως νόμισμα της Ελλάδος, την φυλετική επιμειξία μεταξύ Ελλήνων και ευρωπαίων, την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

H προδιαμόρφωση του Ελληνικού επιχειρησιακού περιβάλλοντος απαιτεί την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων στο εξωτερικό, την διάρρηξη του εχθρικού συμμαχικού πλέγματος, και τον έλεγχο των εμπορικών διαδρόμων και πρώτων υλών

 

Γιά να νικήσει η Ελλάδα σε έναν πόλεμο δεν αρκεί να διαθέτει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Πρέπει να προδιαμορφώσει το επιχειρησιακό περιβάλλον με τις λεγόμενες στρατηγικές σφήνας (wedge strategies), ήτοι την διάσπαση των συμμαχιών του εχθρού, την διπλωματική του απομόνωση, και τέλος την αρπαγή και ένταξη των δικών του συμμάχων στο δικό μας στρατόπεδο.

Ο Ελληνισμός πρέπει να διαθέτει παγκόσμιο σχέδιο διασπάσεως και αρπαγής συμμάχων του εχθρού και μετατροπή τους σε συμμάχους της Ελλάδος. Με κάθε μέσον. Με οιοδήποτε κόστος.

Αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Αννίβας Βάρκας στον Β’ Καρχηδονιακό πόλεμο κατά των Ρωμαίων. Εξ αρχής προσπάθησε να διαρρήξει το ρωμαϊκό πλέγμα συμμαχιών.