H στρατιωτική επίθεση που υφίσταται το Ιράν δεν είναι τόσο επιτυχία του Ισραήλ, όσο δομική παθογένεια του πολυπολικού κόσμου. Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, δεν έχει ανατρέψει το στρατιωτικό πλεονέκτημα της Δύσεως, ήτοι δεν έχει συμπήξει δική του στρατιωτική συμμαχία.
Είναι πολιτική επιλογή των ηγετών Ρωσσίας, Κίνας, Βραζιλίας, Ινδίας, να μην συγκροτήσουν έναν αντιδυτικό στρατιωτικό συνασπισμό. Με αποτέλεσμα κάθε φορά, ένα κράτος του πολυπολικού κόσμου να αντιμετωπίζει μόνο του όλο τον δυτικό συνασπισμό. Αυτό πρέπει να αλλάξει άρδην και άμεσα.