Γιά να νικήσει η Ελλάδα σε έναν πόλεμο δεν αρκεί να διαθέτει ισχυρές
ένοπλες δυνάμεις. Πρέπει να προδιαμορφώσει το επιχειρησιακό περιβάλλον με τις
λεγόμενες στρατηγικές σφήνας (wedge strategies), ήτοι την διάσπαση των συμμαχιών του
εχθρού, την διπλωματική του απομόνωση, και τέλος την αρπαγή και ένταξη των
δικών του συμμάχων στο δικό μας στρατόπεδο.
Ο Ελληνισμός πρέπει να διαθέτει παγκόσμιο σχέδιο διασπάσεως και αρπαγής
συμμάχων του εχθρού και μετατροπή τους σε συμμάχους της Ελλάδος. Με κάθε
μέσον. Με οιοδήποτε κόστος.
Αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Αννίβας Βάρκας στον Β’ Καρχηδονιακό πόλεμο κατά των Ρωμαίων. Εξ αρχής προσπάθησε να διαρρήξει το ρωμαϊκό πλέγμα συμμαχιών.