Η στρατηγική της Μεγάλης Ελλάδος βασίζεται σε πολλαπλές δράσεις με πολλαπλούς στόχους, με παράλληλη επεξεργασία σχεδίων σε πολλαπλούς άξονες, αποσκοπούσα στην ασύμμετρη και διάσπαρτη καταστροφικότητα

 

Τα πολλαπλά μέτωπα που αντιμετωπίζουμε αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Δεν υπάρχει διαφορά ή προτεραιότητα στις διεκδικήσεις. Είτε μιλάμε για το εσωτερικό μέτωπο, είτε μιλάμε για τον Εύξεινο Πόντο, είτε μιλάμε για την Σικελία, είτε μιλάμε για την Βόρειο Θράκη.

Είναι λάθος η γραμμική αντίληψη δράσεως, πχ 1ο βήμα, μετά 2ο βήμα, μετά 3ο βήμα. Σε παλαιότερη ανάλυσή μας είχαμε αναφερθεί στην ιδέα του πολυκρατικού έθνους σε αντίθεση με το πολυεθνικό κράτος.

Πολυκρατικό έθνος σημαίνει ότι ο Ελληνισμός θα μπορούσε να δημιουργήσει αρκετά δικά του κράτη, εκτός των σημερινών συνόρων, πχ στον Εύξεινο Πόντο, ή στην Βόρειο Αφρική, ως ένα είδος backup-ρεζέρβας. Ώστε ακόμη και αν καταρρεύσει το κράτος των Αθηνών, ο Ελληνισμός να μπορεί να επιβιώσει σε άλλα κέντρα.

Η κατεχομένη Ανατολική Ελλάδα θα απελευθερωθεί ξεκινώντας τον αγώνα από τα λαϊκά στρώματα

 

Η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων έναντι ενός ισχυρού εξωτερικού εχθρού, δεν ξεκινά όταν πάρουν την εξουσία οι "πατριωτικές" δυνάμεις στην Ελλάδα. Ούτε ξεκινά όταν εξοπλιστούμε σαν αστακοί.

Η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων ξεκινά από τα κάτω, από τα λαϊκά στρώματα, ενώ μας τυραννά ένα μισελληνικό κατοχικό καθεστώς. Εφ' όσον συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αποκαλούμε την οντότητα που βρίσκεται στην Μικρά Ασία, Ανατολική Ελλάδα, τότε αρχίζει η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων.

Αν δεν ξεσπούσε ο ρωσσο-ουκρανικός πόλεμος, θα έπρεπε να τον υποδαυλίσουμε

 

Αναμφιβόλως οι πόλεμοι επιφέρουν πολλά κακά. Ο ρωσσο-ουκρανικός πόλεμος απειλεί την ειρήνη σε όλο το ευρωπαϊκό και ευρασιατικό τόξο. Αλλά ο συγκεκριμένος πόλεμος επιτυγχάνει και ένα μεγάλο καλό, το οποίο δεν είναι εμφανές στους αδαείς.

Από το 1950 συζητείτο και προωθείτο η ιδέα της κοινής αγοράς από την Λισσαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Οι οραματιστές της ιδέας επεδίωκαν την γεωοικονομική και γεωπολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης και της Ευρασίας.

Μέχρι και το 2022, ήτο ενεργή η πρωτοβουλία "Lisbon to Vladivostok - A Common Economic Space". Για την υλοποίηση της ιδέας συνεργάστηκαν Γερμανοί και Ρώσσοι αξιωματούχοι.

Από διοικητικής απόψεως υπήρχε σχέδιο για την σταδιακή συγχώνευση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρασιατικής Ενώσεως.

Η Ελληνική Ηγεμονία θα αναστηλωθεί από τον σημερινό ελληνόφωνο ραγιά χωρίς την θέληση ή την συγκατάθεσή του, αρκεί να χακάρουμε το υποσυνείδητό του

 

Επειδή ο ραγιαδισμός είναι μία ψυχοπαθολογική κατάσταση, πρέπει να εξοπλιστούμε με γνώσεις ψυχολογίας για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο στην ρίζα του.

Οι γενικοί αφορισμοί και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί εναντίον των ραγιάδων δεν επιλύουν το πρόβλημα στην ρίζα του.

Ο ραγιάς έχει δομικό πρόβλημα με την ηττοπάθεια, είναι το επίκεντρο της ταυτότητός του. Ο εσωτερικός του κόσμος κυριαρχείται από αυτόματες αρνητικές σκέψεις. Πχ, "δεν αλλάζει τίποτε, το σύστημα είναι πανίσχυρο", κλπ.

Όταν συμβεί το κακό, οι πολιτικοί εγκληματίες πάντα θα επιρρίπτουν τις ποινικές ευθύνες στους δουλόφρονες αξιωματικούς οι οποίοι δέχθηκαν αξιώματα με κομματικές πλάτες

 

Σήμερα, με την απαγγελία των ποινών για τους υπευθύνους του εγκλήματος στο Μάτι, κατέληξαν στην φυλακή μόνον υπηρεσιακά πρόσωπα της Πυροσβεστικής. Κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν πήγε φυλακή.

Ως βιοθεωρία συλλογικής επιβιώσεως o Ελληνισμός πρέπει να είναι σε θέση να προβάλλει την ισχύ του μακράν των σημερινών συνόρων, ακόμη και υπό ξένη κατοχή, ακόμη και χωρίς δικό του κράτος

 

Όταν εκφράζουμε θέσεις για προβολή ισχύος μακράν των σημερινών Ελληνικών συνόρων, αρκετοί Έλληνες εκκινούν την σκέψη τους με την γνωστή επωδό, "και ποιός θα τα κάνει όλα αυτά; η σημερινή κυβέρνηση;".

Όποιος σκέπτεται έτσι, σημαίνει ότι περιμένει πότε θα αλλάξει η κυβέρνηση για να ενεργοποιηθεί ως πολίτης-οπλίτης. Η μαγεία στον πολιτικό πόλεμο είναι να επιτυγχάνεις αποτελέσματα ακόμη και όταν έχεις απέναντί σου ένα εχθρικό καθεστώς. Ακόμη και όταν τελείς υπό ιδιότυπη πολιτικο-οικονομική κατοχή.

Η διάρρηξη των δεσμών μεταξύ Ελλάδος και Μονής Σινά αποτελεί θετικοτάτη εξέλιξη για το κίνημα Επανελληνίσεως

 

Η θετική εξέλιξη της δημεύσεως της Μονής Σινά από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση είναι ότι αποκόπτεται ο Ελληνισμός από τα δεσμά ενός εκμαυλιστηρίου.

Ο Ελληνικός Λαός πρέπει να επικεντρωθεί στα μνημεία της Ελληνικής Θρησκείας και να μην ασχολείται με τα ιουδαιοχριστιανικά ερείπια.

Στρατηγικού αντικτύπου βομβαρδισμός μπορεί να επιτευχθεί και χωρίς στρατηγικά βομβαρδιστικά

 

Άλλο ένα μάθημα τακτικής που πρέπει να υιοθετήσουμε από το ρωσσικό Περλ Χάμπορ, είναι ότι οι πανάκριβες πλατφόρμες όπως τα B-2 stealth bombers, ενώ διαθέτουν πανάκριβα ηλεκτρονικά συστήματα αυτοπροστασίας, τα προστατεύουν μόνον όταν πετούν στον αέρα. Όταν βρεθεί απέναντί τους ένα κινεζικό ή ρωσσικό ή ιρανικό οπλικό σύστημα, μπορούν να διαφύγουν την στοχοποίηση.

Ναι, αλλά γιατί ένας έξυπνος αντίπαλος να επικεντρώσει τον μηχανισμό προσβολής του στην χρονική στιγμή που η πανάκριβη εχθρική πλατφόρμα βρίσκεται στον αέρα αντί στο έδαφος; Όταν είναι ακίνητη η πλατφόρμα, με σβηστές μηχανές και αδρανή ηλεκτρονικά συστήματα, είναι η κατάλληλη στιγμή για να πληγεί.

Για την επιβίωσή του ο Ελληνισμός πρέπει να βασίζεται στην κοινωνικοποίηση της στρατιωτικής τεχνολογίας και όχι σε μεσσίες

 

Το αν θα καταφέρουμε να νικήσουμε σε έναν πόλεμο με έναν σοβαρό εχθρό όπως η Τουρκία, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (υλικοί πόροι, συμμαχίες, στρατηγικό σχέδιο, πολιτική βούληση, κ.α.). Αλλά αν εκλείπει το βασικό στοιχείο, η παλλαϊκή άμυνα, θα επέλθει εθνική καταστροφή.

Από το Ουκρανικό θέατρο πολέμου και από τις ασύμμετρες τακτικές των Χούθι, οι Έλληνες πρέπει να διδαχτούν ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις έναν υπέρτερο εχθρό, με φθηνούς πολλαπλασιαστές ισχύος, ευκόλως προσβάσιμους στην κοινωνία.

Υπόγειος πόλεμος και "λαϊκοί" δορυφόροι μέσω πολυπορισμού έχουν αλλάξει την μορφή του πολέμου

Δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία γι'αυτό που έπαθε σήμερα η Ρωσσία. Είχε αφήσει τα στρατηγικά της βομβαρδιστικά σε κοινή θέα στους διαδρόμους των αεροδρομίων.

Η Ουκρανία και χωρίς νατοϊκά δεδομένα στοχοποιήσεως μπορούσε να αποκτήσει πληροφορίες από ιδιωτικές εταιρείες που εξειδικεύονται στην εμπορία φωτογραφικών δεδομένων από δορυφόρους.

Η Ουκρανική στρατιωτική επιχείρηση σε στόχους κοντά στην Σιβηρία απέδειξε ότι η Ελλάδα μπορεί να πλήξει τουρκικούς στόχους χωρίς την αγορά πανάκριβων πλατφορμών τύπου F-35

 

Η σημερινή επιτυχημένη Ουκρανική επίθεση βαθιά μέσα σε ρωσσικό έδαφος, απέδειξε το πόσο λανθασμένη επιλογή για την Ελλάδα είναι η αγορά των πανάκριβων F-35.

Οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις χρησιμοποιώντας φθηνά καμικάζι drones κατέστρεψαν πολλά ρωσσικά πολεμικά αεροσκάφη σταθμευμένα σε αεροδρόμια, ακόμη και σε βάσεις στην Σιβηρία.

Πολλά από τα καμικάζι drones εκτοξεύτηκαν μέσα από ρωσσικό έδαφος με την βοήθεια τοπικών συνεργατών.

Όταν δεν υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση ήτις θα ανατρέψει έναν εχθρό, την κατασκευάζουμε

Στο συριακό καθεστώς του Αλ-Τζολάνι άρχισαν να εμφανίζωνται τα πρώτα εσωτερικά ρήγματα. Ένας σαλαφιστής ιδεολόγος, ο Abu Muhammad al-Maqdisi, εξέδωσε φετβά όπου τον κατηγορεί ως άπιστο.

Συνηθίζονται αυτές οι πρακτικές μεταξύ των αβρααμικών αιρέσεων. Αν κάποιος αποκλίνει έστω κατ' ελάχιστον από την "ορθή" ερμηνεία του "θείου" λόγου, θεωρείται άπιστος.

Οι σαλαφιστές σύμμαχοι του Αλ-Τζολάνι τον κατηγορούν ως άπιστο, επειδή ακόμη δεν έχει εφαρμόσει μετά μανίας την Σαρία σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής.

To γενοκτονικό καθεστώς παριστάνει τον προστάτη της δημοσίας υγείας

 

Άλλη μία γελοιότητα της κατοχικής κυβερνήσεως, το νομοσχέδιο για την ταυτοποίηση των καταναλωτών αλκοόλ και τσιγάρων.

Με πρόσχημα την προστασία των ανηλίκων, το κατοχικό καθεστώς θα απαιτεί επίδειξη ταυτότητος από τους ενήλικες προκειμένου να αγοράσουν τσιγάρα και αλκοόλ, σε όλα τα σημεία πωλήσεως.

Η έλλειψη αξιοπίστου, ουδετέρου, και αποτελεσματικού μηχανισμού συμμορφώσεως καθυστερεί την επίτευξη ανακωχής στην ρωσσο-ουκρανική σύρραξη

 

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους είναι εξαιρετικώς δύσκολο να επιτευχθεί ανακωχή στην ρωσσο-ουκρανική σύγκρουση. Η Νατοϊκή επέκταση προς Ανατολάς και οι αποτυχημένες συμφωνίες Mινσκ Ι και ΙΙ, αποτελoύν κακό προηγούμενο.

Στην παρούσα φάση το βασικό πρόβλημα είναι η παροχή εγγυήσεων εκατέρωθεν και οι συνέπειες για την παραβίαση των συμφωνηθέντων.