Το Ιράν πρέπει να διακόψει τις διαπραγματεύσεις με την Δύση και να ζητήσει την στρατιωτική συνδρομή της Κίνας και της Ρωσσίας

 

Η Ρωσσία πρέπει να διακόψει άμεσα τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για το Ουκρανικό ζήτημα. Δεν έχουν κανένα ουσιαστικό νόημα.

Από την στιγμή που ο Τραμπ παραδέχθη δημοσίως ότι ήξερε εδώ και πολύ καιρό για την επικείμενη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά του Ιράν, αλλά προσποιείτο ότι επιθυμεί διαπραγματεύσεις, η ρωσσική ηγεσία δεν πρέπει να αυτοπαγιδευτεί.

Το καλύτερο που έχει να κάνει η Ρωσσία είναι με την σειρά της να προσποιείται ότι θέλει διαπραγματεύσεις, αλλά να στοχεύει σε στρατιωτική λύση.

Το Ισραήλ δεν διαθέτει μηχανισμό ελέγχου της κλιμακώσεως του πολέμου

Παρά τα εντυπωσιακά πλήγματα που έχει καταφέρει μέχρι στιγμής το Ισραήλ εναντίον ιρανικών στόχων, οι φιλοσιωνιστές δεν θα έπρεπε να εξάγουν εύκολα συμπεράσματα.

Το Ισραήλ δεν διαθέτει μηχανισμό ελέγχου της κλιμακώσεως (escalation control). Αντιθέτως κάνει ό,τι μπορεί για να κλιμακώσει την σύγκρουση, ελπίζοντας σε επέμβαση των δυτικών κρατών υπέρ αυτού.

Ο έλεγχος της κλιμακώσεως προϋποθέτει την διαχείριση και τον περιορισμό της συγκρούσεως με προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα, προκειμένου να αποφευχθούν υψηλότερα επίπεδα εντάσεως ή εκτάσεως του πολέμου.

Aπό πασιφιστής σε πολεμικό γεράκι, η απόσταση είναι ένα τσιγάρο δρόμος

 

Ο γνωστός βρετανός πολιτικός, Nigel Farage, ενώ επιθυμεί ειρηνική διευθέτηση μεταξύ Δύσεως και Ρωσσίας για το Ουκρανικό ζήτημα, εις ό,τι αφορά το Ιράν, τάσσεται απολύτως στην πλευρά του σιωνιστικού Ισραήλ, επικροτώντας τον κυρηχθέντα πόλεμο.

Είναι πολιτικός μετρίων ικανοτήτων, αλλά τώρα παριστάνει το σιωνιστικό γεράκι, αδιαφορώντας για το ότι με τις δηλώσεις του εμπλέκει την Βρετανία στο νέο πολεμικό μέτωπο που άνοιξε το Ισραήλ.

Δεν έχει σημασία ποιός ξεκινά πρώτος έναν πόλεμο. Σημασία έχει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός και πώς θα τον δικαιολογήσει σε διεθνές επίπεδο

 

Αυτό που γίνεται με τις δυτικές ηγεσίες και τον πόλεμο που ξεκίνησε εναντίον του Ιράν, αποδεικνύει για μίαν εισέτι φοράν ότι δεν υφίσταται διάκριση καλού-κακού στην πολιτική, παρά μόνον επιδερμικώς.

Όταν τον Οκτώβριο του 2023, η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ, τότε η Δύση επιχειρηματολόγησε ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί κατά της τρομοκρατίας, κλπ.

Τώρα που το Ισραήλ επιτέθηκε πρώτο εις βάρος του Ιράν, με προληπτικό πόλεμο ενώ διεξήγοντο διαπραγματεύσεις, πολλοί δυτικοί ηγέτες στέκονται πάλι στο πλευρό του Ισραήλ.

Οι δυνάμεις του πολυπολικού κόσμου πρέπει να συνδράμουν στρατιωτικώς το Ιράν, αλλιώς θα βρεθούν μόνες απέναντι στην Δυτική τρομοκρατία

 

Κυρίως στον πόλεμο, αλλά και σε κάθε δραστηριότητα, οι άνθρωποι κάνουν υποθέσεις και παραδοχές βάσει των οποίων καθορίζουν την μελλοντική τους συμπεριφορά.

Σε μεγάλο βαθμό καταστρέφονται όσοι βασίζονται σε λανθασμένες παραδοχές. Ολόκληροι πολιτισμοί έχουν αφανιστεί εξ αιτίας λανθασμένων παραδοχών.

Τhe time to act is now – the multipolar war must not wait, it must not leave Iran on its own

 

If the Iranian regime is overthrown and the Shah regime is restored, Russia will acquire a new enemy in the Middle East. And Trump, emboldened, will ask for regime change in Russia, in a 180-degree turn against Putin.

The Trump administration has the same attitude towards Russia and China as it has towards Iran. The initial peaceful rhetoric used by Trump was a smokescreen. He wanted a truce in Eastern Europe so he could destroy China and Iran.

Στον στρατηγικό ανταγωνισμό δεν συγχωρούνται λάθη και παραλείψεις σε ζητήματα προπαγάνδας

 

Στον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, παίζουν ρόλο όλες οι λεπτομέρειες.

Ενώ η κυβέρνηση του Ισραήλ καλεί τον λαό του Ιράν να εξεγερθεί κατά του θεοκρατικού καθεστώτος και να το ανατρέψει, η κυβέρνηση του Ιράν δεν έχει απαντήσει με το ίδιο νόμισμα. Δεν καλεί τον λαό του Ισραήλ να εξεγερθεί και να ανατρέψει το σιωνιστικό καθεστώς.

Ασχέτως πιθανοτήτων επιτυχίας, έχει μεγάλη σημασία σε έναν πόλεμο να χρησιμοποιούνται όλες οι δυνατότητες για να πληγεί ο αντίπαλος.

Λόγω ισλαμικής δημογραφικής εισβολής η Δύση δεν θα μπορεί να ενισχύει εσαεί το Ισραήλ

 

Οι δυτικοί δουλόφρονες ηγέτες που στηρίζουν ανοικτά το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς, της Χεζμπολλάχ, των Χούθι, του Ιράν, υποτάσσονται πλήρως στην ισλαμική εισβολή που υφίστανται οι χώρες τους.

Εμφανίζεται το εξής παράδοξο: να παραληρούν υπέρ του Ισραήλ καταδικάζοντας την ισλαμική τρομοκρατία, όταν πλήττεται το Ισραήλ, και συγχρόνως να καλωσορίζουν την ισλαμική τρομοκρατία στις δικές τους χώρες.

Στην ουσία δεν υπάρχει παράδοξο. Πρόκειται για αυτοματοποιημένες ενοχικές αντιδράσεις απέναντι σε δύο οντότητες, μία θρησκευτική και μία εθνοτική. Προσπαθούν να καλοπιάσουν και τις δύο, ενώ θα έπρεπε να τις εξοβελίσουν και τις δύο.

Αν το Ιράν θέλει να νικήσει, πρέπει να επεκτείνει τον πόλεμο σε νέα μέτωπα και να διαφοροποιήσει το συμμαχικό του χαρτοφυλάκιο

 

To κουτοπόνηρο σόφισμα που θα χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί και οι δυτικοί σύμμαχοι από εδώ και πέρα είναι ότι δεν συμμετείχαν στην Ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν, και ότι δεν φέρουν καμμία ευθύνη για τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Άρα το Ιράν δεν πρέπει να στοχοποιήσει δυτικές εγκαταστάσεις.

Αν και ψεύδονται, τότε γιατί συμμετέχουν στην αναχαίτιση των ιρανικών πυραύλων και μη-επανδρωμένων οχημάτων τώρα που ξεκινούν τα ιρανικά αντίποινα;

Η Αμερική του Τράμπ ξεκίνησε άλλον έναν διαρκή πόλεμο στην Μέση Ανατολή. Πρέπει να είναι ο τελευταίος πόλεμος της Δυτικής ηγεμονίας

 

Οι πολιτικώς ανίδεοι και συμπαθούντες τον Τράμπ πίστευαν ότι επιδιώκει την ειρήνη. Εδώ και μήνες προειδοποιούσαμε ότι θέλει να κλείσει το μέτωπο στην Ουκρανία για να ανοίξει το μέτωπο κατά του Ιράν.

Το άνοιξε, χωρίς να κλείσει το Ουκρανικό μέτωπο. Οι επαναλαμβανόμενες απειλητικές δηλώσεις του Τράμπ ήταν βούτυρο στο ψωμί του Νετανιάχου. Το μείγμα πολεμικών απειλών και διπλωματικών προτάσεων, είναι συνήθης τακτική του Τράμπ.

Η κυβέρνηση Τράμπ θα είναι υπεύθυνη αν το Ισραήλ ξεκινήσει πόλεμο εις βάρος του Ιράν

 

Σε περίπτωση που το Ισραήλ ξεκινήσει πόλεμο κατά του Ιράν, η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως την κυβέρνηση Τράμπ, και δευτερευόντως την κυβέρνηση Νετανιάχου. Ο Τράμπ απεθράσυνε το Ισραήλ με τις επανειλημμένες δηλώσεις του ότι θα βομβαρδίσει το Ιράν σε περίπτωση που δεν αποδεχτεί την ολική και οριστική διακοπή του πυρηνικού του προγράμματος.

Ο αφελληνισμός του αθλητισμού αποτελεί άλλο ένα πεδίο μάχης για τον σύγχρονο Ελληνισμό όπου διακυβεύεται το αξιακό μας σύστημα

 

Εδώ και δεκαετίες στον "ελληνικό" αθλητισμό ξεκίνησε μία τάση αφελληνισμού, πρώτα με τους αθλητές. Οι ιδιοκτήτες των ομάδων έφερναν αλλοεθνείς παίκτες από το εξωτερικό και τους διαφήμιζαν σαν τρόπαια, τους μετέτρεπαν σε κοινωνικά ινδάλματα.

Σε λίγα χρόνια στις περισσότερες "ελληνικές" ομάδες, οι Έλληνες αθλητές ήταν μειονότητα. Ακομη και στις ερασιτεχνικές κατηγορίες.

Η ίδια συνταγή ακολουθήθηκε και με τους προπονητές. Γέμισε η Ελλάδα αλλοδαπούς προπονητές, ωσάν η Ελλάδα να μην διαθέτει ικανούς προπονητές.

Η σταδιακή ανάκτηση της Καλιφόρνιας από το Μεξικό πρέπει να διδάσκεται στις Ελληνικές στρατιωτικές ακαδημίες

 

Αν η Ελλάδα ήτο στην θέση του Ιράν, αντί να περιορίζει την άμυνά της γύρω από τα σύνορά της, θα διεύρυνε την σύγκρουση ανοίγοντας νέα μέτωπα, μεταφέροντας τον πόλεμο στο έδαφος του εχθρού, όπως στην Καλιφόρνια σε συνεργασία με το Μεξικό.

Οι ζητωπατριώτες δια των αυτομάτων σκέψεων, θεωρούν ότι η λαθρομετανάστευση είναι εξ ορισμού κακή, διότι είναι ανίκανοι να την ενσωματώσουν ως επιθετικό εργαλείο στο οπλοστάσιο του Ελληνισμού εις βάρος υπερτέρων αντιπάλων.

Ο Ελληνισμός θα χρειαστεί "μισθωμένη βοήθεια" για να αντιμετωπίσει την νεο-οθωμανική επιθετικότητα

 

Εκλαμβάνοντας την Ιστορία ως πολύτιμο εργαλείο και όχι ως καλούπι εγκλωβισμού της σκέψεως, οφείλουμε να ανιχνεύουμε το παρελθόν από διαφορετικές γωνίες.

Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια πολέμου βασίζονται στην κατανομή ρόλων σε υποθετικές καταστάσεις, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, με σκοπό να αντλήσουμε συμπεράσματα για το τί θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ή το τί θα κάνουμε στο μέλλον, σε περίπτωση που βρεθούμε σε ανάλογη θέση.

Έστω ότι βρισκόμαστε στην θέση της Τσεχοσλοβακίας στην δεκαετία του 1930. Έχουμε απέναντί μας την χιτλερική Γερμανία. Τί θα κάναμε μεταξύ άλλων απέναντι σε ένα τέτοιο αντίπαλο όστις προσπαθεί να μας διαμελίσει; Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Τσεχοσλαβακία ήταν ένα πολυεθνικό κράτος, με σημαντική γερμανική μειονότητα στην Σουδητία.