Η τραγωδία του Ιράν, ο λαός του λαχταρά ελευθερία, κυριαρχία, ανεξαρτησία, ευημερία. Λαμβάνει κάποια απ' αυτά τα αγαθά, από ένα αντιδυτικό σιιτικό φονταμενταλιστικό καθεστώς.
Οι αντιφρονούντες που προσφέρουν «ειρήνη και δημοκρατία», θέλουν οι Ιρανοί να προσκυνήσουν το Ισραήλ, την Δύση, και τα σουνιτικά φονταμενταλιστικά καθεστώτα.
Καμμία λύπη για την καταδίκη της Μαρίν Λε
Πέν και τον αποκλεισμό της από τις επόμενες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Το
άξιζε.
Η αμφιρρέπουσα στάση της στο ζήτημα της παραμονής της Γαλλίας στην ΕΕ, είχε
το ανάλογο πολιτικό κόστος. Νόμιζε ότι αν έκανε το καλό και υπάκουο παιδί, θα την
άφηναν ήσυχη.
Απέδειξε ότι είναι κατωτέρα των περιστάσεων μπροστά στο κύριο πρόβλημα της ευρωπαϊκής ηπείρου--το ομοσπονδιακό αυτοκρατορικό έκτρωμα της ΕΕ.
Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Μολδαβία και στην Ρουμανία, όπου όσοι
πολιτικοί στρέφονται κατά της ΕΕ φυλακίζονται ή ακυρώνεται η νίκη τους, στην
Ελλάδα ένα σωρό πολιτικά κόμματα δεν απαιτούν καμμία δομική αλλαγή στις
εκλογικές διαδικασίες προκειμένου να συμμετάσχουν στις κατοχικές εκλογές.
Δεν απαιτούν αλλαγές ώστε το ακυρωτικό δικαστήριο να μην αποκλείει κόμματα της αντιπολιτεύσεως.
O Nετανιάχου και ο Τράμπ επιμένουν στο αρχικό
τους σχέδιο για μαζικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων. Το ζήτημα είναι πού θα πάνε
τόσα εκατομμύρια και τί προβλήματα θα προκαλέσουν στις χώρες υποδοχής.
Δύο υποψήφιες χώρες υποδοχής σύμφωνα με τον Τράμπ είναι η Αίγυπτος και η
Ιορδανία. Και οι δύο έχουν αρνηθεί πεισματωδώς.
Ο Τράμπ ξέρει ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν τον μοχλό εκβιασμού της οικονομικής βοηθείας προς αυτές τις χώρες. Σίγουρα θα τους δώσει κάτι παραπάνω αν δεχθούν να επωμιστούν το δημογραφικό βάρος που θέλει να εξαλείψει το σιωνιστικό Ισραήλ.
Επί μήνες διαβάζουμε ότι οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ανησυχούν πολύ για
την ασφάλειά τους από την ρωσσική επιθετικότητα. Και θέλουν οπωσδήποτε να
ενισχυθεί η Ουκρανία με Ευρωπαϊκά στρατεύματα.
Τώρα όμως που η "συμμαχία των προθύμων" είναι έτοιμη να στείλει
"ειρηνευτικά" στρατεύματα στην Ουκρανία, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι
κάνουν πίσω.
Πολωνία, Ρουμανία, Εσθονία, Λιθουανία, αρνούνται να συμμετάσχουν στην αποστολή στρατευμάτων διότι όπως δηλώνουν, θα δημιουργηθεί κενό ασφαλείας στα δικά τους σύνορα.
Όταν ξεσπάσει ένας πόλεμος, αποκτά την δική του δυναμική. Οι πολιτικοί στόχοι αλλάζουν, ασχέτως αρχικώς προθέσεων. Τα συμφέροντα εξελίσσονται, ασχέτως αν έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των συμμάχων.
Παράλληλοι φαύλοι κύκλοι αυτοτροφοδούνται, μετατρέποντες το πεδίο του
πολέμου σε μωσαϊκό αντικρουομένων προσδοκιών.
Η αρχική αισιοδοξία αποχωρεί από το προσκήνιο και καταλαμβάνει τον χώρο της το στρατηγικό αδιέξοδο.
Η πτώση του καθεστώτος Άσσαντ αυτή την στιγμή δείχνει καταστροφική από
πολλές απόψεις. Όμως κρύβει και μία ευκαιρία για την απο-αραβοποίηση και
απο-ισλαμοποίηση της Συρίας.
Αρκεί να δείξει το απαραίτητο ενδιαφέρον η Ελλάδα.
Η χώρα μας πρέπει να αναδείξει την ξεχωριστή Ασσυριακή προχριστιανική και προϊσλαμική ταυτότητα της Συρίας.
Τί σημαίνει πολιτική ηλιθιότητα γιγαντιαίων
διαστάσεων;
Σημαίνει να είσαι Δανός πρωθυπουργός και να δωρίζεις στην Ουκρανία τα περισσότερα από τα F-16 που διαθέτει η χώρα σου. Ύστερα να αγοράζεις F-35 από τις ΗΠΑ με δυνατότητα kill switch (διακόπτης απενεργοποιήσεως). Και μία μέρα να ξυπνάς και να ακούς ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει να προσαρτήσει την Γροιλανδία.
Από την έναρξη της ρωσσο-ουκρανικής συρράξεως υπήρχε ένα δομικό ελάττωμα στην διπλωματική στρατηγική της Ουκρανίας. Προσπάθησε να παίξει το αντιιμπεριαλιστικό χαρτί, κάτι που το κάνουν και άλλες χώρες. Αλλά δεν τα κατάφερε. Ακολούθησε μία μονομερή και κοντόφθαλμη πολιτική.
Εκτός δυτικού κόσμου, δεν έπεισε κανέναν. Το διεπίστωσαν και οι δυτικοί διπλωμάτες όταν προσέγγιζαν τους συναδέλφους τους από χώρες εκτός του δυτικού μπλοκ. Προσπάθησαν να τους εντάξουν σε έναν αντιρωσσικό διπλωματικό συνασπισμό, ανεπιτυχώς.
Η αντιιμπεριαλιστική ρητορική της Ουκρανικής ηγεσίας κατά της Ρωσσίας είναι τελείως ψεύτικη, αφού θέλει να γίνει μέλος μίας άλλης αυτοκρατορίας, της ΕΕ Και το ομολογεί ευθέως. Συν ότι θέλει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, ενός κατ' εξοχήν ιμπεριαλιστικού δυτικού οργανισμού.
Οι ριζικές αιτίες της εθνικής καχεξίας είναι πολλές. Το πρόβλημα είναι
πολυπαραγοντικό. Αλλά το βασικό φάρμακο είναι η ποιότης των ιδεών.
Αν ο εθνικός οργανισμός δεν τροφοδοτείται συνεχώς με ιδέες ισχύος και
μεγαλείου, θα καταναλώνει τα ιδεολογικά junk foods της ΕΕ. Γι’
αυτό έχει καταντήσει ανάπηρος, καχεκτικός, και αν συνεχίσει την ίδια δίαιτα, θα
ακρωτηριαστεί.
Η μακροπρόθεσμη στρατηγική για την ανοικοδόμηση μίας Μεγάλης και Ισχυράς Ελλάδος προϋποθέτει την αποφυλάκιση της Πατρίδος μας από την φυλακή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ο Ζελένσκυ σιγά-σιγά προσγειώνεται στην πραγματικότητα, αν και του είναι αρκετά δύσκολο διότι πέταγε στα σύννεφα.
Σήμερα ανακοίνωσε ότι του εστάλη ένα νέο κείμενο από τον Λευκό Οίκο για την συμφωνία που πρέπει να υπογράψει για τις σπάνιες γαίες.
Όμως διαμαρτύρεται διότι το κείμενο εμπεριέχει νέες αμερικανικές απαιτήσεις σε σχέση με αυτές που είχαν προβληθεί αρχικώς.
For several months, we have written that since the moment the war in Ukraine was internationalized due to the responsibilities of Zelensky and the West, it is inconceivable for Russia to accept negotiations where on one side of the table sits the collective West and on the other side Russia stands alone.
This pattern has been repeated since the early 1990s, and many countries were devastated when they found themselves alone against the Western coalition.
Gaddafi's Libya had no allies at the critical moment when it faced NATO alone. This strategic crime must not be allowed to be repeated.
Εδώ και αρκετούς μήνες γράψαμε ότι από την
στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία διεθνοποιήθηκε με ευθύνη του Ζελένσκυ και
της Δύσεως, είναι αδιανόητο η Ρωσσία να δέχεται διαπραγματεύσεις όπου από την
μία μεριά του τραπεζιού θα κάθεται όλη η Δύση και από την άλλη μεριά μόνη της η
Ρωσσία.
Αυτό το μοτίβο επαναλαμβανόταν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, και
κατεστράφησαν πολλές χώρες όταν βρέθηκαν μόνες τους απέναντι στον δυτικό
συνασπισμό.
Η Λιβύη του Καντάφι δεν είχε κανέναν σύμμαχο την κρίσιμη ώρα όταν βρέθηκε μόνη της απέναντι στο ΝΑΤΟ. Αυτό το στρατηγικό έγκλημα δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί.
Χθές Πέμπτη έγινε συνέδριο στην Ιερουσαλήμ με πρωτοβουλία της κυβερνήσεως Νετανιάχου, για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.
Εσκεμμένως, καλεσμένοι ήταν πολλοί δεξιοί, τραμπιστές, ακροδεξιοί,
εθνικίζοντες, και εθνικιστές πολιτικοί από την Ευρώπη, όπως ο Jordan Bardella και η Marion Marechal (ανηψιά της Μαρίν Λε Πέν).
Αρκετοί εκπρόσωποι εβραϊκών οργανώσεων της Ευρώπης δεν ήθελαν να συμμετάσχουν, και κατεδίκασαν την νομιμοποίηση της ακροδεξιάς στα μάτια της κοινής γνώμης.
Από την άλλη μεριά, τα πρώην περιθωριακά ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης επιθυμούν προβολή στα μμε και λαϊκή νομιμοποίηση, οπότε έσπευσαν να επιδώσουν τα φιλοσιωνιστικά τους διαπιστευτήρια.
