Στην πολιτική ανάλυση εκτός από τις βραχυπρόθεσμες τάσεις πρέπει να μας
απασχολούν και οι μακροπρόθεσμες.
Δύο τάσεις που είναι άξιες προσοχής, αφορούν την Ασία και την Ευρώπη, και τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται και συμπεριφέρεται η παραπαίουσα καθεστηκυία τάξη στην Δύση.
Και στις δύο τάσεις, η άγνοια και η αδιαφορία για την ιστορική εμπειρία, θα
προξενήσει αμέτρητες καταστροφές σε βάθος χρόνου.
Η πρώτη τάση αφορά τον δυτικό τρόπο αντιλήψεως της Ασίας ως γεωπολιτικό πόλο. Οι περισσότεροι πολιτικοί χρησιμοποιούν κατά κόρον το απηρχαιωμένο υπόδειγμα "δημοκρατίες εναντίον αυταρχικών καθεστώτων". Και εκλαμβάνουν ως δεδομένο ότι κράτη όπως η Ινδία, η Ινδονησία, η Μαλαισία, η Ιαπωνία, το Μπαγκλαντές, η Νότιος Κορέα κ.α., για πάντα θα λειτουργούν ως δορυφόροι μίας δυτικής γεωπολιτικής αρχιτεκτονικής που σήμερα έχει σκοπό την απομόνωση της Κίνας.