Την τύχη της Λε Πέν, του Γκεοργκέσκου, και άλλων ηγετών που αντιδρούν στο
αυτοκρατορικό ευρω-αφήγημα θα έχει ο Σέρβος αυτονομιστής ηγέτης της Βοσνίας Milorad Dodik.
Οι αρχές της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης εξέδωσαν διεθνές ένταλμα συλλήψεως εις βάρος του επειδή από μετριοπαθής υποστηρικτής της Δύσεως, έχει μετατραπεί σε φιλορώσσο αυτονομιστή.
Εάν η Ιρανική ηγεσία υποκύψει στις απειλές
του Τράμπ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το μόνο που θα επιτύχει είναι να
νομιμοποιήσει τα πυρηνικά όπλα που διαθέτει το Ισραήλ.
Αν η Δύση διαπιστώσει ότι το Ιράν υποχωρεί στο πυρηνικό του πρόγραμμα προκειμένου να αποφύγει τις δυτικές κυρώσεις, αμέσως η Δύση θα μετατοπίσει το επίκεντρο της πιέσεως στο βαλλιστικό πρόγραμμα του Ιράν. Θα απαιτήσει από το Ιράν να διακόψει την ανάπτυξη του πυραυλικού του οπλοστασίου.
With a German initiative, the EU continues
its eastward expansion, with Armenia as its target. Bilateral agreements are
increasing.
Five days ago, the Armenian government
passed a law in parliament to initiate the process of Armenia's annexation to
the EU.
Prime Minister Pashinyan recently met with EU officials to hand over the keys to Armenia.
Με γερμανική πρωτοβουλία, η ΕΕ συνεχίζει
την επέκτασή της προς Ανατολάς. Στόχος η Αρμενία. Οι διμερείς συμφωνίες
πυκνώνουν.
Πριν πέντε ημέρες η Αρμενική κυβέρνηση πέρασε στο κοινοβούλιο νόμο για την
έναρξη της διαδικασίας προσαρτήσεως της Αρμενίας στην ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός Pashinyan
συναντήθηκε προσφάτως με αξιωματούχους της ΕΕ για να τους παραδώσει τα κλειδιά
της Αρμενίας.
Ο πολυπολικός κόσμος και η κυρίως η Ελλάδα πρέπει να επέμβουν δυναμικώς και να αποτρέψουν την καταστροφή της Αρμενίας από την ευρωλαίλαπα.
Αν η Μαρίν Λε Πέν διαθέτει πολιτικό
ένστικτο αυτοσυντηρήσεως (πολύ αμφιβάλλω), πρέπει άμεσα να ζητήσει δημοψήφισμα
για την έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ.
Πρέπει άμεσα να καλέσει τον Γαλλικό λαό σε μαζικές διαδηλώσεις (όχι
κομματικού χαρακτήρος), μέχρι να ανακοινωθεί ημερομηνία δημοψηφίσματος.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για έναν διωκόμενο πολιτικό να αντιστρέψει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Πρέπει να αλλάξει τον άξονα πολιτικής συγκρούσεως. Από τον άξονα, ΕΕ εναντίον Λε Πέν, στον άξονα, Γαλλικός λαός εναντίον ΕΕ.
Η τραγωδία του Ιράν, ο λαός του λαχταρά ελευθερία, κυριαρχία, ανεξαρτησία, ευημερία. Λαμβάνει κάποια απ' αυτά τα αγαθά, από ένα αντιδυτικό σιιτικό φονταμενταλιστικό καθεστώς.
Οι αντιφρονούντες που προσφέρουν «ειρήνη και δημοκρατία», θέλουν οι Ιρανοί να προσκυνήσουν το Ισραήλ, την Δύση, και τα σουνιτικά φονταμενταλιστικά καθεστώτα.
Καμμία λύπη για την καταδίκη της Μαρίν Λε
Πέν και τον αποκλεισμό της από τις επόμενες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Το
άξιζε.
Η αμφιρρέπουσα στάση της στο ζήτημα της παραμονής της Γαλλίας στην ΕΕ, είχε
το ανάλογο πολιτικό κόστος. Νόμιζε ότι αν έκανε το καλό και υπάκουο παιδί, θα την
άφηναν ήσυχη.
Απέδειξε ότι είναι κατωτέρα των περιστάσεων μπροστά στο κύριο πρόβλημα της ευρωπαϊκής ηπείρου--το ομοσπονδιακό αυτοκρατορικό έκτρωμα της ΕΕ.
Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Μολδαβία και στην Ρουμανία, όπου όσοι
πολιτικοί στρέφονται κατά της ΕΕ φυλακίζονται ή ακυρώνεται η νίκη τους, στην
Ελλάδα ένα σωρό πολιτικά κόμματα δεν απαιτούν καμμία δομική αλλαγή στις
εκλογικές διαδικασίες προκειμένου να συμμετάσχουν στις κατοχικές εκλογές.
Δεν απαιτούν αλλαγές ώστε το ακυρωτικό δικαστήριο να μην αποκλείει κόμματα της αντιπολιτεύσεως.
O Nετανιάχου και ο Τράμπ επιμένουν στο αρχικό
τους σχέδιο για μαζικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων. Το ζήτημα είναι πού θα πάνε
τόσα εκατομμύρια και τί προβλήματα θα προκαλέσουν στις χώρες υποδοχής.
Δύο υποψήφιες χώρες υποδοχής σύμφωνα με τον Τράμπ είναι η Αίγυπτος και η
Ιορδανία. Και οι δύο έχουν αρνηθεί πεισματωδώς.
Ο Τράμπ ξέρει ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν τον μοχλό εκβιασμού της οικονομικής βοηθείας προς αυτές τις χώρες. Σίγουρα θα τους δώσει κάτι παραπάνω αν δεχθούν να επωμιστούν το δημογραφικό βάρος που θέλει να εξαλείψει το σιωνιστικό Ισραήλ.
Επί μήνες διαβάζουμε ότι οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ανησυχούν πολύ για
την ασφάλειά τους από την ρωσσική επιθετικότητα. Και θέλουν οπωσδήποτε να
ενισχυθεί η Ουκρανία με Ευρωπαϊκά στρατεύματα.
Τώρα όμως που η "συμμαχία των προθύμων" είναι έτοιμη να στείλει
"ειρηνευτικά" στρατεύματα στην Ουκρανία, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι
κάνουν πίσω.
Πολωνία, Ρουμανία, Εσθονία, Λιθουανία, αρνούνται να συμμετάσχουν στην αποστολή στρατευμάτων διότι όπως δηλώνουν, θα δημιουργηθεί κενό ασφαλείας στα δικά τους σύνορα.
Όταν ξεσπάσει ένας πόλεμος, αποκτά την δική του δυναμική. Οι πολιτικοί στόχοι αλλάζουν, ασχέτως αρχικώς προθέσεων. Τα συμφέροντα εξελίσσονται, ασχέτως αν έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των συμμάχων.
Παράλληλοι φαύλοι κύκλοι αυτοτροφοδούνται, μετατρέποντες το πεδίο του
πολέμου σε μωσαϊκό αντικρουομένων προσδοκιών.
Η αρχική αισιοδοξία αποχωρεί από το προσκήνιο και καταλαμβάνει τον χώρο της το στρατηγικό αδιέξοδο.
Η πτώση του καθεστώτος Άσσαντ αυτή την στιγμή δείχνει καταστροφική από
πολλές απόψεις. Όμως κρύβει και μία ευκαιρία για την απο-αραβοποίηση και
απο-ισλαμοποίηση της Συρίας.
Αρκεί να δείξει το απαραίτητο ενδιαφέρον η Ελλάδα.
Η χώρα μας πρέπει να αναδείξει την ξεχωριστή Ασσυριακή προχριστιανική και προϊσλαμική ταυτότητα της Συρίας.
Τί σημαίνει πολιτική ηλιθιότητα γιγαντιαίων
διαστάσεων;
Σημαίνει να είσαι Δανός πρωθυπουργός και να δωρίζεις στην Ουκρανία τα περισσότερα από τα F-16 που διαθέτει η χώρα σου. Ύστερα να αγοράζεις F-35 από τις ΗΠΑ με δυνατότητα kill switch (διακόπτης απενεργοποιήσεως). Και μία μέρα να ξυπνάς και να ακούς ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει να προσαρτήσει την Γροιλανδία.
Από την έναρξη της ρωσσο-ουκρανικής συρράξεως υπήρχε ένα δομικό ελάττωμα στην διπλωματική στρατηγική της Ουκρανίας. Προσπάθησε να παίξει το αντιιμπεριαλιστικό χαρτί, κάτι που το κάνουν και άλλες χώρες. Αλλά δεν τα κατάφερε. Ακολούθησε μία μονομερή και κοντόφθαλμη πολιτική.
Εκτός δυτικού κόσμου, δεν έπεισε κανέναν. Το διεπίστωσαν και οι δυτικοί διπλωμάτες όταν προσέγγιζαν τους συναδέλφους τους από χώρες εκτός του δυτικού μπλοκ. Προσπάθησαν να τους εντάξουν σε έναν αντιρωσσικό διπλωματικό συνασπισμό, ανεπιτυχώς.
Η αντιιμπεριαλιστική ρητορική της Ουκρανικής ηγεσίας κατά της Ρωσσίας είναι τελείως ψεύτικη, αφού θέλει να γίνει μέλος μίας άλλης αυτοκρατορίας, της ΕΕ Και το ομολογεί ευθέως. Συν ότι θέλει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, ενός κατ' εξοχήν ιμπεριαλιστικού δυτικού οργανισμού.
